تأثیر فرآیند نوسازی بر انتظام و امنیت اجتماعی در لرستان

زمینه و هدف: این مقاله به بررسی تأثیر فرآیند نوسازی بر انتظام و امنیت اجتماعی لرستان طی دوره‌های تاریخی پهلوی اول، پهلوی دوم و انقلاب اسلامی می‌پردازد. روش‌شناسی: روشپژوهش تاریخی و مبتنی بر اسناد و مدارک و داده‌های ثانویه است. واحدهای تحلیل، نظام سیاسی اجتماعی لرستان در دوره­های تاریخی است. یافته‌ها: یافته‌ها نشان می‌دهد که تا پیش از دوره پهلوی تنش‌ها میان گروه‌ها و اتحادیه‌های ایلی به طور عمده بر سر چراگاه بود. در روزگار پهلوی تا سال 1340، تنش میان ایل‌ها برای مالکیت بیشتر زمین صورت گرفت. ولی در دهه‌های 40 و 50 برای اشغال پست‌های اداری و تصدی امور دولتی و وابسته به دولت، به ستیزه‌جویی و رقابت پرداختند. در بعد از انقلاب نیز نزاع‌ها و اختلافات قبیله‌ای باعث بی‌نظمی و عدم انسجام اجتماعی شده است. نتایج: فرآیند نوسازی در لرستان در نبود نهادهای کارای سیاسی به خشونت، بی‌ثباتی و عدم انسجام انجامید. این نابسامانی‌ها که بیش از همه از دگرگونی سریع اجتماعی مایه گرفته‌اند، حاکی از تضادهای مدرنیزاسیون دولتی بود و همواره با مقاومت‌های محلی همراه بوده است.